อินโดนีเซีย ไม่ใช่ 'จุดบอด' อีกต่อไป เศรษฐกิจใหญ่ 1.4 ล้านล้าน$ จับตาบทบาท 'เชิงรุก'ในเวทีโลก BRICS-OECD ปราโบโวย้ำไม่ยอมตกเป็นเบี้ยในมือมหาอำนาจ

5-7-2025

   Jakarta Globe รายงานว่า  อินโดนีเซีย (Indonesia) ไม่ใช่ 'จุดบอด' อีกต่อไป โลกกำลังจับตามองบทบาทของประเทศนี้อย่างใกล้ชิด

   เมื่อเปรียบเทียบกับรัฐบาลชุดก่อน นโยบายต่างประเทศของรัฐบาลปราโบโว (Prabowo administration) มีลักษณะเชิงรุกและเร่งด่วน จากความขัดแย้งในยูเครน (Ukraine) และตะวันออกกลาง (Middle Eastern) ไปจนถึงการปรับสมดุลระหว่างกลุ่ม BRICS และ OECD (OECD groupings) อินโดนีเซีย (Indonesia) กำลังเคลื่อนไหวอย่างกระตือรือร้น แสดงบทบาทสมกับเศรษฐกิจขนาด 1.4 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (US$) ที่ควรจะเป็น เป็นที่ตระหนักอย่างแน่นอนว่าอินโดนีเซีย (Indonesia) สามารถกำหนดหรือถูกกำหนดโดยภูมิรัฐศาสตร์ได้ ประเทศที่ขัดแย้งทางยุทธศาสตร์และขาดอำนาจแข็ง (hard power) กล่าวคือประเทศส่วนใหญ่ในยุโรป (Europe) ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของมหาอำนาจที่ใหญ่กว่า สำหรับประธานาธิบดีปราโบโว (Prabowo) การยอมจำนนเช่นนี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถคิดได้

  ดังนั้น นโยบายของอินโดนีเซีย (Indonesian policy) จึงได้พัฒนาขึ้น ทั้งในเอกสารและในน้ำเสียง ทะเลจีนใต้ (South China Sea) ถูกมองผ่านเลนส์เศรษฐกิจมากขึ้น เกี่ยวข้องแต่ไม่แยกจากแนวโน้มที่ชัดเจนไปสู่แกนจีน-รัสเซีย (China-Russia axis) แนวโน้มนี้สามารถคาดการณ์ได้จากจุดยืนที่ยาวนานของประธานาธิบดีในการต่อต้านการแทรกแซงจากโลกตะวันตก (Western interference) ซึ่งอธิบายถึงการเข้าร่วม BRICS ผู้เชี่ยวชาญได้เรียกร้องให้อินโดนีเซีย (Indonesia) 'มีบทบาท' ในกิจการต่างประเทศมานานแล้ว รัฐบาลชุดนี้ได้ตอบรับคำเรียกร้องนั้น และจะยังคงดำเนินการอย่างเด็ดขาด ซึ่งมักจะสร้างความไม่พอใจให้กับนักวิจารณ์ระหว่างประเทศที่มีแนวคิดเสรีนิยมโดยทั่วไป

  อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นที่น่าสังเกต แม้จะมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ คือ Danantara (Danantara) ซึ่งเป็นหน่วยงานการลงทุนแห่งชาติแห่งใหม่ มีเป้าหมายที่จะเลียนแบบกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติ Temasek (Temasek) ของสิงคโปร์ (Singapore) และเริ่มต้นได้อย่างรวดเร็ว เช่น การลงนามความร่วมมือมูลค่า 4,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (US$) กับกาตาร์ (Qatar) ในส่วนอื่น ๆ ผู้นำองค์กรดูเหมือนจะไม่สามารถสลัดความเชื่อที่ว่าโลกไม่สนใจอินโดนีเซีย (Indonesia) ออกไปได้ ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดอย่างสิ้นเชิง นักลงทุนต่างชาติ – ทั้งรัฐและองค์กร – ไม่มีทางที่จะมองข้ามตลาดขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติเช่นนี้ได้เลย นักกิจกรรมและสื่อที่ขยายเสียงของพวกเขาก็ถูกดึงดูดมายังอินโดนีเซีย (Indonesia) ด้วยเหตุผลที่คล้ายคลึงกัน

  การถกเถียงล่าสุดเกี่ยวกับการทำเหมืองนิกเกิล (nickel mining) ใน Raja Ampat (Raja Ampat) เป็นเรื่องที่รัฐบาลต้องพิจารณา เนื่องจากภาคส่วนนี้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจอย่างมหาศาลต่ออินโดนีเซีย (Indonesia) แต่ก็ให้บทเรียนที่มีค่าอย่างยิ่ง ชาวบ้านอาจจัดการประท้วง ซึ่งเป็นสิทธิ์ของพวกเขา แต่เป็นชุดของการแสดงออกและเนื้อหาโซเชียลมีเดียที่แพร่หลายจาก Greenpeace (Greenpeace) องค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมที่มีกลยุทธ์เชิงรุก ที่กระตุ้นให้ประธานาธิบดีต้องเข้ามาแทรกแซง สื่อต่างประเทศรายใหญ่ทุกสำนักได้รายงานกรณีนี้ตั้งแต่นั้นมา รายงานตระหนักว่าสถานะทางการคลังของอินโดนีเซีย (Indonesia’s fiscal position) ขึ้นอยู่กับทรัพยากรธรรมชาติ – แต่ความสนใจของสื่อใน Raja Ampat (Raja Ampat) จะไม่จางหายไปอย่างรวดเร็ว

  จากมุมมองด้านการสื่อสาร การตรวจสอบจะต้องได้รับการตอบสนองด้วยกลยุทธ์ ความสัมพันธ์ทางการเมืองและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียไม่เพียงพอ – ผู้นำองค์กรต้องพิจารณาการรับรู้ระหว่างประเทศเกี่ยวกับแนวปฏิบัติทางธุรกิจของตน อย่างน้อยที่สุด พวกเขาจะต้องอธิบายการตัดสินใจของตน (การมีส่วนร่วม) ในอุดมคติแล้ว พวกเขาควรให้เหตุผลเชิงรุกว่าทำไมพวกเขาจึงดำเนินการดังกล่าว (ความเป็นผู้นำ) สำหรับผู้อ่านที่เกี่ยวข้อง การบันทึกข้อมูลก่อนที่จะถูกบันทึกให้คุณนั้นเป็นประโยชน์อย่างแน่นอน เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ บริษัทจะต้องทำงานล่วงเวลา – จัดการกับสื่อและอาจเป็นศัตรูจากสาธารณะ – เพียงเพื่อปรับปรุงชื่อเสียงของตนให้กลับมาเป็นกลาง และอย่าลืมว่าอดีตคือบทนำ: โครงการและกิจกรรมในอนาคต – ไม่ว่าจะดีเพียงใด – มักถูกกำหนดให้ถูกมองผ่านเลนส์ของความท้าทายในอดีต ดังนั้นจุดอ่อนด้านชื่อเสียงจะต้องได้รับการยอมรับ ไม่ใช่ปกปิด; แผนการมืออาชีพจะต้องถูกจัดทำขึ้นเพื่อคาดการณ์คำวิพากษ์วิจารณ์

   หากนี่คือคำเตือน ก็มีโอกาสเช่นกัน อุตสาหกรรมนิกเกิลของอินโดนีเซีย (Indonesian nickel industry) มีเรื่องราวที่ดีที่จะบอกเล่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นพลังงานให้กับรถยนต์ไฟฟ้า (EVs) ที่นักวิจารณ์ตัวยงชื่นชอบ บริษัทเกษตรกำลังเพิ่มความมั่นคงทางอาหาร ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งในเศรษฐกิจโลกที่กำลังแตกแยก และระบบนิเวศเทคโนโลยี B2C (B2C tech ecosystem) ที่มีรากฐานในกรุงจาการ์ตา (Jakarta) ตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคเกือบทุกชั่วโมง – ซึ่งเป็นเรื่องราวในฝันสำหรับนักประชาสัมพันธ์ทุกคน ที่สำคัญกว่านั้น ความฝันของอินโดนีเซีย (Indonesian dream) คือสถานะระหว่างประเทศที่เหมาะสมกับขนาด ความสามารถ และศักยภาพทางธรรมชาติ ในแง่นี้ ความวุ่นวายของสื่อเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นอาการของความสำเร็จ การตอบสนองที่ดีที่สุดคืออะไร? คือการเปิดรับและคาดการณ์การตรวจสอบอย่างเท่าเทียมกัน

---

IMCT NEWS

ที่มาhttps://jakartaglobe.id/opinion/a-blind-spot-no-more-the-world-is-watching-indonesia?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&fbclid=IwY2xjawLU4oJleHRuA2FlbQIxMQBicmlkETFQNzhUcFFrejVBSGNiZHpoAR5ePjp4GWU5n8T5PfHrRE49NJe2nw0AXhd-rSqnAyTUD3nLHVsOQAWDArT9Gw_aem_ohekhipIZBj8v8BGUJLCLA